MÜNZEVİ

Çekilir kırk aynalı has odasına.
Bakar da içinin som aynasına.
İçinde ummanlar huruşan eder.
Orda neler neler temaşa eder.
Bilemeyiz neyin varır farkına.

Aynasında renkler sükun içinde.
Sükun sonsuzluğun iskelesinde.
Zaman mercan tespih çeker elinde.
Acaba ne duyar ne yazar suya.
Dalar som aynada gözsüz uykuya.

İçindeki billûr aşk deryasında,
Kaf dağından gelen güzeli bulur,
Hakikat aklıyla gönlünü alır.
Cürufunu atar saf özü kalır.
Hüzünle sevinci aynı potada.
Ankara,25.04.2008 İbrahim KİLİK