DOSTLARA VEDA

Hava ne kadar da soğuk!
Cümle aşinalar buruk.
Bir veda, ancak bu kadar dokunaklı olur.
Sevgiyle nefes alırdı ruhumuz,
Dostluktu rumuzumuz.
Ne çabuk gelip çattı vedaın demi.
Oldu cümlemizin matemi.

Tesellimiz yüreklerimizdeki sıcaklık,
Gözlerimizdeki ışık.
Şükür gönlümüz aydınlık.
Dostluğu, kardeşliği yaşadık.

Vedaın, adı bile hüzün kokar.
Veda çıra gibidir,
Bakışlarla tutuşur,
Yüreklerde yanar.
Bir aralık akşamında,
Zamana düşülen,
İstemeden bölüşülen,
Dip nottur.
Buruk zorunluluktur.
Vedanız veda gibi olsun canlar,
Sedanız gür olsun;
Güzellikleriniz ve mutluluğunuz bâki.
Veda ederken sizlere,
Derim ben de "hüvel bâki."
Ankara,23.12.2009 İbrahim Kilik