İSTANBUL DESENLİ SEVDA

Hep sade sevdim İstanbul’u,
Bir martının kanadında,
Demli bir bardak çayın tadında,
Boğaz’ın masmavi sularında,
Çoğunlukla İstanbul adında…

Semt semt işledim akılma İstanbul’u,
Semtlerinin adı bile şiir tadında.
Hisarlarıyla, surlarıyla Boğaz’ıyla,
Adalarıyla ya da.
İstanbul,
Kanar bir kırmızı gül duyarlığında,
Hep avuçlarımda,
Kız Kulesi’nde,Kavaklar’ında.


İstanbul sevdam tazelenir daima,
Ayrı sevda şarkılarında,
Çamlıca’da, Beylerbeyi sırtlarında,
Emirgan koruluklarında.
Taze çay kıvamında.
Sonra,
Sirkeci’de, Eminönü’nde, Unkapanında,
Balık Ekmek arasında sandalda,
Anılarım canlanır hayal aynasında.
Ve tutkum kanatlanır,
Nişantaşı’nda, Beyoğlu kaldırımlarında.

Sevgim eksilmez asla,
Namuslusuyla, namussuzuyla,
Kumkapı’sıyla Eyüp Sultan’ıyla,
Zenginiyle yoksuluyla,
Kadıköyü,Üsküdar’ıyla,
Yürekten severim,
Her semtini kendi havasında.
Ama illa da İstanbul edasında.
Ömrüm oldukça da seveceğim,
İstanbul’u günahıyla sevabıyla,
Şiir gibi İstanbul adında…



24.02.2008İbrahim KİLİK